Soms denken we dat wat we zien, alles is wat er is. Maar klopt dat wel?
In deze tekst (mei 2025) leg ik uit dat wat wij ‘de wereld‘ noemen, eigenlijk maar een klein deel is van wat we zien en van wat echt bestaat.
Dit idee vloeit voort uit een ervaring waar we allemaal bekend mee zijn: uitsluiting door selectie. Selectie en uitsluiting (exclusie) horen bij elkaar als de twee zijden van een muntstuk. En als je die eenheid ‘doorziet’ wordt alles ineens een stuk gemakkelijker te begrijpen. Terwijl het juist veel ingewikkelder wordt een geheel te zien als je die andere kant negeert. Je verliest dan makkelijk natuurlijke verbanden uit het oog. Jouw wereld valt dan uiteen in geïsoleerde fragmenten (die we tegenwoordig ook wel ‘bubbels‘ noemen).
Dat inzicht vertaal ik -met een systeem-theoretische onderbouwing- in het Principe van Systematische Uitsluiting (PSE).
